De overtreffende trap

De Stokstraat heeft de kleinste. Aan het Vrijthof ligt de bekendste. In de Pieterstraat de Sjiekste. En de Boschstraat? Die heeft de oudste! Jawel, ook aan deze Maastrichtse horecagelegenheid kan een overtreffende trap gekoppeld worden. Café ’t Rozenhoedje, waar u nu van ‘e lekker pilske’ of ’n gooj tas koffie’ geniet, is het oudste café van Maastricht. Waarom dat lidwoordje ‘de’ in de eerste zinnen, vraagt u zich af? Simpelweg omdat we in het Maastrichtse dialect over ‘de kaffee’ praten, met de klemtoon op ‘kaf’, en niet over ’het café’.

In 1466 wordt in documenten al melding gedaan van de horecafunctie op dit pand: ‘t Rozenhoedje was heel lang geleden een herberg-brouwerij én bakkerij. Die dubbele functie kwam in de middeleeuwen wel vaker voor. Maar goudgeel gerstenat bleek een uitstekende vervanger voor een boterham, dus hoefden bier en brood niet meer samen genuttigd te worden. En zo geraakten de bakkerijen langzaam maar zeker los van de cafés en brouwerijen. Dat gegeven leverde zelfs inspiratie op voor een zin in een bekend Maastrichts carnavalsliedje: ‘Boe de brouwer is, hoof de bekker neet te zien, dus sjöd nog mer ‘ns in!’

Meer dan vijf eeuwen geleden was ’t Rozenhoedje dus al een plek waar mensen samenkwamen voor vertier, goede verhalen en een heerlijk glaasje bier. Er zijn enkele panden bekend in Maastricht waar nóg eerder horeca werd bedreven, maar die zijn die functie ooit, al dan niet tijdelijk, kwijtgeraakt. ’t Rozenhoedje is vanaf het midden van de 15e eeuw onafgebroken in gebruik geweest als kroeg. Met recht het oudste café van Maastricht, dus. De eerste bekende eigenaar-uitbater was Geret Int Roesenhuetgen en daarmee is meteen een plausibele verklaring voor de huidige naam gegeven.

Voor vertier, goede verhalen en een heerlijk glaasje bier is ’t Rozenhoedje nog steeds ‘the place to be’. Na vijfhonderd jaar hebben we de fijne kneepjes op het gebied van gastvrijheid en gezelligheid immers aardig onder de knie. Dat we een overtreffende trap aan ons café mogen verbinden, betekent trouwens niet dat we een plek in het Guinness Book of Records verwachten of dat we naast onze schoenen gaan lopen. Wij blijven onszelf vooral graag overtreffen en willen zo de rijke historie van het oudste café van Maastricht tot in lengte van dagen laten voortduren. Gezoondheid!

Eric & Brigitte